سوره بقره آیه 42

وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ «42»

ترجمه : و حق را بوسیله باطل نپوشانید و آن را پنهان نسازید در حالی که به حقانیت آن واقفید.

تفسیر :

روى سخن در این آیه شریفه، فرزندان اسرائیل است؛ و به آنان هشدار مى دهد كه: حق را با باطل نیامیزید و چهره نورافشان و پرشكوه حقیقت را با گرد و غبار باطل و بیداد مپوشانید. علّت این هشدار این است كه آنان قسمتهایى از كتاب آسمانى خویش را پذیرفتند و بخشهاى دیگر آن را كه بیانگر ویژگیهاى پیامبر گرامى (ص) و نویدِ آمدنِ او بود، انكار مى كردند.

حق و باطل

در پاسخ به این پرسش كه منظور از حق و باطل در این آیه شریفه چیست، دیدگاهها متفاوت است:

1. آنچه از تورات را پذیرفتند و به آن عمل مى كردند، حق؛ و آنچه را كنار نهادند و به دلخواه و براساس هواهاى جاه طلبانه خویش رفتار مى كردند، باطل و بیداد بود.

2. اصل تورات - كتاب آسمانى موسى (ع) - تبلور حق و ازجانب خدا بود؛ امّا تحریف و تبدیل و تغییرى كه در آن پدید آوردند، باطل و بیداد بحساب مى آمد.

3. راستى و راستگویى، حق و دروغ و دروغگویى، باطل و بیداد بود.

4. اصل تورات حق بود و آنچه پس از موسى (ع) به نام تورات نوشتند، باطل.

5. ایمان و اعتراف به رسالت پیامبر (ص) حق بود و دروغ انگاشتن او به این بهانه كه هنوز برانگیخته نشده است، باطل.

«و تكتمواالحقّ»

شما ویژگیهاى پیامبر (ص) را كه در كتاب آسمانى تان آمده است و خود از آن آگاهید، كتمان و آیات خدا را تحریف مى كنید؛ امّا بهوش باشید كه حق ستیزى كسى كه حق را مى شناسد و نمى پذیرد، به مراتب از آن كه نمى داند و نمى پذیرد، بیشتر و گناهش سهمگین تر است.

«و انتم تعلمون» و شما مى دانید

در تفسیر این فراز از آیه شریفه، نظراتى ارائه شده است:

1. منظور رسالت پیامبر (ص) است كه از آن بخوبى آگاهید.

2. از روز رستاخیز و كیفر حق ستیزان و پاداش حق پذیران باخبرید و مى دانید.

3. عذابهایى كه به دلیل بیداد و دروغ بستن به خدا و تحریف حقایق بر نیاكانتان فرود آمد، همه را بخاطر دارید؛ و مى دانید هر كه چنین كند، به عذاب گرفتار خواهد شد.

4. از آنچه بر بنى اسرائیل براثر نافرمانى فرود آمد، آگاهید.

یك پرسش:

اگر مسأله رسالت پیامبر (ص) براستى براى یهود روشن بود، پس به خداى یكتا نیز ایمان داشتند؛ و مشهور است كه هر كس خداى یگانه را بشناسد و به او ایمان آورد، دیگر از آفت كفر نجات یافته است. با این بیان، چگونه آنان كافر خوانده شده اند؟

پاسخ:

هر فرد و جامعه اى كه خدا را به آنصورت كه شایسته و بایسته است، نشناسد و به او ایمان عمیق و تزلزل ناپذیر نیاورد، ایمان آورده واقعى نیست؛ و اینان خدا را با همه صفات جلال و جمالش نمى شناختند و توحیدگراى واقعى نبودند.

افزون بر این، ایمان تنها آگاهى و باور و گفتار نیست؛ بلكه باید عمل نیز بر آن افزوده شود. و اینان گفتارى بدون كردار شایسته و ادّعایى منهاى عمل به دستورات خدا داشتند.

منبع :

http://www.matquran.com/fa/Book/View/45528/74063/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%82%D8%B1%D9%87-%D8%A2%DB%8C%D9%87-%D9%87%D8%A7%D9%89-44-42