ناگفته هایی از حقایق عاشورا - قسمت 1

حادثه عاشورا در گذر تاریخ
ائمّه و اهتمام در بزرگ داشت حادثه عاشورا

چنان که پیش تر اشاره شد، شیعه امامیه همیشه مورد حمله و تهاجم بوده است و علماي ما در مسائل مختلف اعتقادي، فقهی و... مدافع حریم و مکتب تشیّع بوده اند. از مواردي که همواره بهانه جویان به آن بهانه به مذهب ما تهاجم نموده اند، واقعه کربلا وعاشوراي سیّدالشهداء علیه السلام است.
از همان محرم سال 61 هجري که این ماجرا پیش آمد، ائمّه اطهار سلام اللّه علیهم و شیعیان اهل بیت به پیروي از رهبران خود
همواره این روز بزرگ را زنده نگه داشته اند. البته بنیان گذار مراسم عزاداري سیّدالشهداء علیه السلام خود رسول اللّه صلی اللّه
علیه وآله بوده اند که احادیث شیعی و سنّی در این مسئله بیش از حد تواتر است.
از طرفی، دشمنان و مخالفان ما همواره سعی کرده اند که این روز فراموش شود و آثار و تبعات آن از بین برود. در واقع، به همان میزان که ائمّه علیهم السلام و دیگر افراد خاندان رسالت کوشش کرده اند تا این روز باقی بماند و به بقاي آن اهتمام ورزیده اند، دشمنان به گونه هاي مختلف کوشیده اند تا آثار این حادثه از میان برود و این روز فراموش شود.
بنابراین، روز عاشورا روز تعامل و تقابل دو جبهه شده است ;جبهه اي که می خواهد این روز باقی بماند و جبهه دیگري که هدفش از بین بردن این روز مهم و تاریخی است.
بدیهی است که در تاریخ اسلام کمتر روزي است که این ویژگی را داشته باشد. می توان روز غدیر را نمونه اي از همین روزها به شمار آورد که از روز نخست حادثه غدیر خم کسانی سعی کرده اند آن را انکار کنند و برخی در کم رنگ جلوه دادن و بیاهمیت نمودن آن روز تلاش کرده اند و در مقابل، اهل ولایت تمام سعی و کوشش خود را به جهت احیا و زنده ماندن آن روزجاودانی به کار بسته اند.این ویژگی بر عظمت و حساسیت روزهاي غدیر و عاشورا دلالت دارد.
به راستی آن روزي که حادثه عاشورا واقع شد، نه معاویه، نه یزید، نه بنی امیّه و هیچ کس دیگر فکر نمی کردند که این حادثه و نتایج آن به ضرر بنی امیّه و پیروانشان و به پیروزي مکتب اهل بیت علیهم السلام بینجامد. از این رو، اقامه عزاداري و برپایی مراسم عزاي سیّدالشهداء علیه السلام و اصحابشان وظیفه همه شیعیان است. ما مأمور هستیم که احترام این روز را نگه داریم و این امر از واجبات ماست. هر کس در هر مقام و شأن و جایگاهی، آن اندازه که می تواند، باید دراین راه و بنا بر وظیفه اش سعی و کوشش کند.روشن است که عزاداري احکام و آدابی دارد که مردم باید از دیدگاه مراجع خود پیروي کنند و همانند دیگر برنامه هاي دینی، بایستی در محدوده شرع و جهات شرعی گام بردارند.
البته به لطف پروردگار و حضرت ولی عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف این مراسم در کشور ما به خوبی برگزار می شود. افزونبر این، پیروان ادیان دیگر نیز در این برنامه باشکوه شرکت می کنند و برکات آن مجالس براي آنها نیز محسوس بوده است.این مراسم، برنامه مذهبی است و جلوگیري از آن شایسته نیست، ولی در برخی از کشورهاي اسلامی همواره درباره عزاداري سیّد وسالار شهیدان علیه السلام سخنان و حرکات فتنه انگیز صورت می پذیرد که به حوادثی تلخ و تأسّف بار می انجامد.  . براي آگاهی بیشتر از روایات عامه در این زمینه می توانید به کتاب سیرتنا وسنّتنا علامه امینی و مقدمه کتاب المجالس الفاخره علامه سیّد شرف الدین، مراجعه کنید.

تلاش هاي نافرجام براي فراموشی این حادثه عظیم
پیش تر اشاره شد که برخی از دشمنان همواره براي فراموشی این حادثه عظیم تاریخی کوشیده اند. علماي عامه در کتاب ها و
نوشته هایشان، شیوه هاي گوناگونی به کار می برند تا مانع حیات و جاودانی واقعه عاشورا و عزاداري سیّدالشهداء علیه السلام
شوند.
نمونه هایی از این شیوه ها به اشاره در پی می آید:

1 . شیوه عرفان و تصوّف

شیخ عبدالقادر گیلانی، از علماي اهل سنّت و بزرگان صوفیّه است که قبر او در بغداد به عنوان زیارتگاه معروف است. او اشکالی را که به اهل سنّت می شود، مطرح می کند و می گوید:

بعضی به اهل سنّت اشکال کرده اند که چرا روز عاشورا را روزه می گیرید ;این کار صحیح نیست ;چرا که در این روز حسین بن علی علیهما السلام به شهادت رسیده و سزاوار است در روز مصیبت (فرزند رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله) جمیع مردم اقامه عزا کنند و شما که اهل سنّت هستید، چرا این روز را روز سرور و فرح قرار داده اید و مردم را به برپایی مجالس سرور و پوشیدن لباس نو و خوردن غذاهایی که متناسب عید است دعوت می کنید...؟ و این کار صحیح نیست.
آن گاه چنین پاسخ می دهد:
اشکال کننده به اشتباه رفته و اعتقادش فاسد است ;چرا که خداوند متعال شهادت را براي سبط پیامبر صلی اللّه علیه وآله برگزیده
است... و روز عاشورا را نباید روز مصیبت قرار داد ;چرا که عاشق به معشوق رسیده است. از این رو، این روز باید روز سرورباشد... .
عبدالقادر گیلانی در ادامه می افزاید:
اگر بنا شد روز عاشورا را روز عزا و ماتم قرار دهیم، بهتر آن است که روز دوشنبه را که پیامبر و ابوبکر از دنیا رفته اند، روز عزا و غم معرفی کنیم. (.247 / 2 . غنیۀ الطالبیین: 684 687 ، به نقل از نفحات الازهار: 4)....

منبع : کتاب ناگفته هایی از حقایق عاشورا - آیت الله سید علی حسینی میلانی