توسط: حامد سلیمان پور
1,056 بازدید
1392/7/13
ساعت:21:37
يكي از شيعيان كه بسيار خوشحال به نظر مي رسيد، به حضور امام جواد (ع) آمد، حضرت به او فرمود: چرا اين گونه تو را شادمان مي نگرم ؟ او عرض كرد: اي پسر رسول خدا(ص) از پدرت شنيدم مي فرمود: سزاوارترين روز براي شادي كردن ، آن روزي است كه خداوند به انسان توفيق نيكي كردن و انفاق نمودن به برادران ديني دهد، امروز ده نفر از برادران ديني كه فقير و عيالمند بودند از فلان جا و فلان جا نزد من آمدند و من به هر كدام فلان مقدار پول و خوار و بار دادم ، از اين رو خوشحال هستم . امام جواد (ع) فرمود: سوگند به جانم ، سزاوار است كه تو خوشحال باشي ، اگر عمل نيك خود را حبط و پوچ نساخته باشي و يا بعدا حبط و پوچ نكني . او عرض كرد: با اينكه من از شيعيان خالص شما هستم ، چگونه عمل نيكم را حبط و پوچ مي كنم ؟ امام جواد (ع) فرمود: همين سخني كه گفتي ، كارهاي نيك و انفاقهاي خود را حبط و پوچ نمودي (يعني ادعاي شيعه خالص بودن ، كار ساده اي نيست). او عرض كرد: چگونه ؟ توضيح بدهيد. امام جواد (ع) فرمود: اين آيه را بخوان :
يا ايهاالذين آمنوا لاتبطلوا صدقاتكم بالمن والاذي : اي كساني كه ايمان آورده ايد، بخششهاي خود را با منت و آزار، باطل نسازيد.
او عرض كرد: من به آن افراد يكه صدقه دادم ، منت بر آنها نگذاشتم و آنها را آزار ننمودم . امام جواد (ع) فرمود: خداوند فرموده : لاتبطلوا صدقاتكم بالمن و الاذي بخششهاي خود را با منت و آزار، باطل و پوچ نسازيد نفرموده تنها منت و آزار بر آنانكه مي بخشيد، بلكه خواه منت و آزار بر آنان باشد يا ديگران ، آيا به نظر تو آزار به آنان (بخشش گيرندگان) شديدتر است ، يا آزار به فرشتگان مراقب اعمال تو فرشتگان مقرب الهي و يا آزار به ما؟ او عرض كرد: بلكه آزار به فرشتگان و آزار به شما، شديدتر است . امام جواد (ع) فرمود: تو فرشتگان و مرا آزار دادي و بخشش خود را باطل نمودي !. او عرض كرد: چرا باطل كردم ؟ و شما را آزار دادم ؟ امام جواد (ع) فرمود: اين كه گفتي : چگونه باطل نمودم با اينكه من از شيعيان خالص شما هستم ؟ (همين ادعاي بزرگ ، ما را آزار داد). سپس فرمود: واي بر تو! آيا مي داني شيعه خالص ما كيست ؟ شيعه خالص ما حزبيل ! مؤمن آل فرعون ، و (حبيب نجار) صاحب يس و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار(ره) هستند، تو خود را در صف اين افراد برجسته قرار دادي و با اين ادعا فرشتگان و ما را آزردي . آن مرد به گناه و تقصير خود اعتراف كرد و استغفار و توبه نمود و عرض كرد: اگر نگويم شيعه خالص شما هستم پس چه بگويم ؟ امام جواد(ع) فرمود: بگو من از دوستان شما هستم ، دوستان شما را دوست دارم و دشمنان شما را دشمن دارم . او چنين گفت ، واز گفته قبل،استغفار كرد، امام جواد (ع) فرمود :اکنون پاداش بخشش های تو به تو بازگشت نمود و حبط و بطان آنها برطرف گردید.
منبع :داستان هاي شنيدني از چهارده معصوم(عليهم السلام) نوشته ی محمد محمدي اشتهاردی
دسته بندی: امام جواد چهارده معصوم
سوره بقره آیه 254-251
1402/7/20
تفسیر قطره ای قرآنفَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾ ترجمه : پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و...
وَ صَلَاةٌ فِی شُغُلٍ وَ صَبْرٌ فِی شِدَّةٍ
{مؤمن} در عین اشتغال و گرفتاری نمازگزار است.