شیطان شناسی - قسمت 23- راه غلبه بر شهوت

راه غلبه بر شهوت

حالا چه باید کرد که شهوات بر انسان غالب نشود؟ خدا شاهد است که امام حسین(ع) راضی و خشنود هستند که شب عاشورا این بحث ها را به شما بگویم. به لطف خدا شیطان نمی تواند شما را از طریق اعتقادتان فریب دهد، ولی بسیاری از جوانان شیعه و مومن را می شناسم که بر سر مواردی به ظاهر ساده، در معرض انحراف قرار می گیرند و شیطان گمراهشان می کند. واقعا عذاب کننده و ناراحت کننده است وقتی می بینیم در همین تکیه ها، یک عده جوان های مخلص و با صغا به قصد ارادت به امام حسین(ع) سیاهی می زنند و پذیرایی می کنند ولی کارشان چه حاشیه هایی که پیدا نمی کند! واقعا عذاب آور است که دختر ها و پسر ها این شب ها با قیافه های نا مناسب بیرون بیایند و سیاه پوشیدن را محمل انجام گناه قرار بدهند. هم خانم ها و هم آقایان باید ظرایفی را رعایت کنند تا راه شیطان سد شود.

خانم ها باید چه چیز هایی را رعایت کنند؟ خواهش می کنم به این روایت توجه کنید. پیامبر(ص) خطاب به خانمی به نام حولاء می فرمایند:

ای حولاء، لا تُبدی زینتک لغیر زوجک، لا تحلُّ لامراةٍ ان تظهر معصمها و قدمها لرجلٍ غیر بعلها و اذا فعلت ذلک لم تزل فی لعنة الله و سخطه و غضب الله علیها و لعنتها ملائکةُ الله و اعدّلها عذاباً الیماً.

ای حولاء! زینتت را برای غیر شوهرت آشکار نکن، ای حولاء! برای هیچ زنی جایز نیست مچ دست و قسمت پایین خود را برای مردی غیر شوهرش آشکار نماید، که اگر چنین کرد هم چنان مورد لعنت و نارضایی خدا قرار می گیرد و خدا بر او غضب می کند و فرشتگان خدا لعنتش کرده و خداوند برایش عذابی دردناک آماده می کند.

«معصم» مچ دست است، همان محلی که ساعت و النگو بسته می شود. «قدم» نیز محدوده سر انگشتان پا تا پاشنه است که به وسیله ی جوراب پوشیده می شود و داخل کفش قرار می گیرد. اگر جوراب، رنگ بدن و پا را نشان دهد، حجاب شرعی نیست. در حجاب، رنگ پا نباید معلوم باشد. می بینید که رسول خدا(ص) روی مچ دست و پا، دست گذاشته اند. چون این دو مورد در حجاب، زیاد از دست می رود. متاسفانه گاه حتی خانم های متدین مچ دستشان پیداست. خوب می شود این مشکل را با یک مچ بند رفع کرد، یا اگر لباس خانمی محکم نیست، کاری کند که آستینش بالا نرود. اگر هوا سرد باشد، خود به خود به خاطر سرما پوشانده می شود اما در غیر فصل سرما شاید به آسانی جوراب مشکی و ضخیم پیدا نشود، هر چند خانم های متدین و مقید بالاخره آن را پیدا می کنند. واقعا حیف نیست؟ مخاطب من شمایی هستید که به مجلس امام حسین(ع) آمده اید. حیف نیست که خانمی که به عشق امام حسین(ع) به این جا می آید این ها را رعایت نکند؟ بدون تعارف، الان همه ی شما مهمان های امام حسین هستید. روز های دیگر، این جا منزل شخصی، اما الان حسینیه است، و این ایام متعلق به حضرت زهرا (س) و امام حسین(ع) است و شما هم مهمان ایشان هستید.

چند شب پیش داستان شیخی را تعریف کردم که حرمت شایان را به مجلس امام حسین(ع) نگذاشت. حضرت زهرا (ع) در خواب به همسر صاحب خانه فرمودند: «به این شیخ بگو چرا به مجلس عزای حسینم اهانت کردی؟ اگر سابقه ی نوکری نداشتی نمی گذاشتم زنده از این خانه بیرون بروی!» بله، این مجلس محترم است. چون نیت کسی که این جا را بر پا کرده، عرض ارادت به امام حسین بوده و لو هیچ کس این جا نباشد. حضرت زهرا به آن سیده ی علویه فرموده بودند:« این مجلس از انبیا و ملایکه انباشته است و من بیرون ایستاده ام و یکی یکی از آن ها استقبال می کنم.» بنده هم افتخار می کنم که خدمتگزار شما عزاداران حسینی باشم. خدا شاهد است که قصد نصیحت ندارم، اما چون مهمان امام حسین و حضرت زینب هستید به خود جرات می دهم این حرف ها را بگویم، واقعا حیف است. بیایید درست تصمیم بگیریم. حجاب خانم ها برای جلوگیری از طغیان شهوات خیلی مهم است. فرصت ندارم مطلب را خیلی باز کنم. اگر کسی را داریم که با روی باز رو می گیرد بداند که این حجاب کامل نیست. با چادر ملی و دانشجویی و از این قبیل هم که نمی شود رو گرفت. خانم ها از همین لحظه قصد کنند که قربه الی الله مانند حضرت زینب و ام کلثوم حجاب داشته باشند.حجاب ایشان چگونه بود؟ آیا چادرشان باز و صورتشان نمایان بود؟ تاریخ زندگی ایشان را بخوانید. به یقین نمی توانید چنین چیزی درباره ی هیچ یک از آن ها پیدا کنید. هرگز صورت ایشان را نامحرمی نمی دید. یکی از شکنجه های بنی امیه نسبت به ایشان آن بود که دختران پیغمبر(ص) را با روی باز به سمت شام ببرند. آن ها برای توهین این کار را می کردند، آن وقت ما به دست خودمان رفتار آن ها را تکرار کنیم؟ من دیده ام که بعضی از خانواده ها مراقب دختران خود هستند. حتی به زیبایی حجاب را به دختر بچه های کوچک خود نیز یاد  می دهند و از همان کودکی به او آموزش می دهند که رو بگیرد. گاهی یک دختر نه ساله و ده ساله آن قدر زیبا این کار را می کند که وقتی به سن بالا تر رسید، اصلا برایش سخت نیست. البته عیبی هم ندارد که کسی در سن چهل یا پنجاه سالگی سعی کند درست رو بگیرد.

تذکر دیگرم درباره ی این روسری های رنگی است که از چادر بیرون می گذارند. این خودش جلب توجه و تحریک شهوت می کند، زیرا جذابیت ایجاد می کند. پیامبر اکرم(ص) فرموده اند:« زینت خود را برای غیر شوهرتان آشکار نکنید.» این هم مصداق زینت است، من نمی خواه فتوای فقهی بدهم. ولی می خواهم بگویم که شیطان از این موارد هم سوء استفاده می کند. اگر دختر خانم این کار را نکند و از آن طرف هم آقا چشمش را مهار کند، محملی را برای سوء استفاده ی شیطان فراهم نمی شود. گاه واقعا تعجب می کنم که حتی در فیلمی که قرار است درباره ی امام حسین(ع) ساخته شود این رعایت ها را نمی کنند. چرا باید هیکل عریان یک بازیگر مرد نشان داده شود؟ این غرض و مرض است یا بی سلیقگی و بی توجهی؟ نمی دانیم چیست. حالا که آن ها نشان می دهند، آیا شما خانی که پای تلویزیون نشسته اید.، مجاز هستید که به این تصاویر نگاه کنید؟ خیر، خانم ها مجاز نیستند به بدن مرد نامحرم، حتی در بازی فوتبال و کشتی و..... نگاه کنند. یا شما آقایی که تلویزیون تماشا می کنی، در قیافه آن خانم، حتی اگر گزارشگر و اخبارگو است، دقیق نشو! سرت را پایین بیانداز! تقوا همین است.

یک نفر حاج رسول ترک را بعد از فوتش در خواب دید. از او پرسید:« چگونه می توانم عاشق امام حسین(ع) شوم؟» در پاسخ یک کلمه را سه مرتبه تکرار کرد:« تقوا، تقوا، تقوا.» و الله از طریق کنترل چشم می توان پیشرفت کرد. به عنوان یک دعای مهم، از خدا بخواهیم توفیق دهد که چشممان را کنترل کنیم. از این طریق می شود ترقی معنوی بسیاری کرد.

رعایت احتیاط در ارتباط با نا محرم

بحثم را در این قسمت جمع بندی کنم. فرمودند: با زن نامحرم خلوت نکنید که سومین نفر آن ها شیطان است. این خلوت کردن، محمل های مختلف دارد. یکی « تدریس خصوصی» بود که به عنوان مثال عرض کردم، مثال دیگر آن « مشاوره دادن» است که تذکری هم در این باره عرض کنم. باعث تعجب است که بعضی با ده ها مشکل در زندگی خصوصی خودشان، مشاور زندگی افراد دیگر هم می شوند. آن وقت این دختر از سیر تا پیاز زندگی اش را برای این مشاور مرد جوان می گوید و خود این زمینه ساز ارتباط بیشتر و عمیق تر این دو می شود. باور کنید ما دیده ایم که در مسیر همین مشاوره ها خود مشاور به مشکل می خورد و به گناه می افتد. اگر می خواهی مشورت کنی:

مشورت را تا زنده ای باید نکو                              تا تو را زنده کند وان زنده کو؟

باید کلی تحقیق کنیم تا کسی که حائز این شرایط هست را پیدا کنیم و بعد با او مشاوره کنیم. در مشاوره هم لازم نیست که تمامی اسرار زندگی بیان شود. چه بسا آن مشاور، خبره نیست و به خودش اجازه می دهد همه چیز را از تو بپرسد. تو چرا این قدر ساده هستی که هر چه هست و نیست را به او می گویی؟ این مسائل حساس است و این هم نوعی وارد شدن در حریم خصوصی دیگران است.

البته الان در دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی، مجلس خصوصی و خلوت کردن، معنای عام تری پیدا کرده است، مصداقش می شود همین پیامک ها که رد و بدل می شود یا چت کردن هایی که خودش منشا ارتباطات دیگر می شود. دو طرف ظاهرا از هم جدا هستند و هر کدام پای موبایل یا تیلت خود نشسته اند. اما همین، یک مجلس خصوصی است. قبلا خلوت کردن حقیقی و فیزیکی بوده ، حالا چند سالی است که خلوت کردن مجازی هم داریم. نباید در حریم خصوصی افراد وارد شد. کسی در دلش نگوید: « آقا چقدر سخت می گیرید! این خبر ها هم نیست. ما فلانی و فلانی را می شناسیم که این رعایت ها را نکرده اند، خیلی هم آدم های مومنی هستند.» اولا: نمی خواهیم کسی را متهم کنیم ولی آیا شما می دانی حقیقتا او چگونه است یا فقط او را در مجلس امام حسین(ع) می بینی؟ ثانیا: ممکن است او به مشکلی بر نخورد ولی این رویکرد در مورد من، آفت زا باشد. آدم عاقل احتیاط می کند. این توهم، مانند آن است که وقتی به احتیاط در رانندگی دعوت می کنیم گفته شود: « فلانی با سرعت 130 کیلومتر در جاده چالوس رفت و دو ساعته به شمال رسید، دیدی رفت و جان سالم به در برد؟» اما آیا این کار عاقلانه است؟ اگر کسی جان سالم به در برد، قاعده و مجوزی می شود که بقیه ی افراد هم این کار را انجام دهند؟ واضح است که این کار عاقلانه ای نیست، حتی اگر ده نفر از آن جان سالم به در برده باشند. به فرض آن هایی که شما می شناسید از این طریق به انحراف نیفتاده باشند، از کجا که شما جزء آن هایی باشید که کارتان به خیر بگذرد و به انحراف نیفتید؟ آدم عاقل کسی است که احتیاط کند. این یک اصل تربیتی است که نباید قاعده را فدای استثناها کرد. قاعده این است که انسان در مواردی که احتمال عقلایی خطر می دهد باید از خودش مراقبت کند و هر قاعده هم استثنایی دارد. ممکن است کسی از موضع خطرناک عبور کند و عاقبتش ختم به خیر شود ولی این را نمی توان به عنوان یک قاعده تلقی کرد و برای هر کس قابل توصیه دانست.