دعاى سمات‏

دعاى سمات‏

توسط: حامد سلیمان پور

807 بازدید

1392/7/29

ساعت:15:16

01 adieh

معروف به دعاء شبّور كه مستحبّ است خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه و مخفى نماند كه اين دعا از ادعيه مشهوره است و اكثر علماء سَلَفْ بر اين دعا مواظبت مى‏ نموده‏اند و در مصباح شيخ طوسى و جمال الأسبوع سيّد بن طاوس و كتب كفعمى بسندهاى معتبر از جناب محمّد بن عثمان عمروى رِضْوانُ اللَّهِ عَلَيْهِ كه از نوّاب حضرت صاحب ‏الأمرعليه السلام است و از حضرت امام محمّد باقر و امام جعفر صادق‏ عليهما السلام روايت شده و علّامه مجلسى‏رحمه الله آن را با شرح در بحار ذكر كرده و آن دعاء موافق مصباح شيخ اين است:

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الْأَعْظَمِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، الَّذى‏ اِذا

خدايا از تو مى‏خواهم به حق نام بزرگ و بزرگترت و آن عزيزتر و برجسته‏تر و گراميترت همان نامى كه‏

دُعيتَ بِهِ عَلى‏ مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِ‏بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِ‏

هرگاه بخوانندت بدان نام براى گشودن درهاى بسته آسمان به رحمت گشوده شود و هرگاه بخوانندت بدان‏

عَلى‏ مَضآئِقِ اَبْوابِ الْأَرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى العُسْرِ

نام براى باز شدن تنگناهاى درهاى زمين باز شود و هرگاه بخوانندت بدان نام براى آسان شدن‏

لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ، وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلَى الْأَمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، وَاِذا

سختى آسان گردد و هرگاه بخوانندت بدان نام براى زنده شدن مردگان زنده شود و هرگاه‏

دُعيتَ بِهِ عَلى‏ كَشْفِ الْبَاْسآءِ وَالضَّرَّآءِ انْكَشَفَتْ، وَبِجَلالِ وَجْهِكَ‏

بخوانندت بدان نام براى برطرف شدن دشواريها برطرف گردد و سوگند به عظمت ذات‏

الْكَريمِ، اَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَاَعَزِّ الْوُجُوهِ، الَّذى‏ عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ، وَخَضَعَتْ لَهُ‏

بزرگوارت كه بزرگوارترين و عزيزترين ذوات است و تمام روها دربرابرش خوار گشته و

الرِّقابُ، وَخَشَعَتْ لَهُ الْأَصْواتُ، وَوَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخافَتِكَ،

گردنها در مقابلش خم شده و صداها از هيبتش خاموش گشته و دلها همه از ترس‏

وَبِقُوَّتِكَ الَّتى‏ بِها تُمْسِكُ السَّمآءَ اَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ اِلاَّ بِاِذْنِكَ،

او هراسان گشته و سوگند به نيرو و قدرتت كه بدان آسمان را نگهداشته‏اى از اينكه بر زمين افتد جز به اجازه خودت و

وَتُمْسِكُ السَّمواتِ وَالْأَرْضَ اَنْ تَزُولا، وَبِمَشِيَّتِكَ الَّتى‏ دانَ لَهَا الْعالَمُونَ،

نگهداشته‏اى آسمانها و زمين را از اينكه از جاى خود بروند و سوگند به مشيت و اراده‏ات كه جهانيان‏

وَبِكَلِمَتِكَ الَّتى‏ خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَالْأَرْضَ، وَبِحِكْمَتِكَ الَّتى‏ صَنَعْتَ بِهَا

در برابرش خوار گشته و به حق آن كلمه‏ات كه آسمانها و زمين را بدان آفريدى و به حق آن حكمتت كه بوسيله آن (موجودات(

الْعَجآئِبَ، وَخَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَجَعَلْتَها لَيْلاً، وَجَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَناً، وَخَلَقْتَ‏

شگفت ساختى و تاريكى را بدان خلق فرمودى و آن‏را شب قرار دادى و شب را نيز (وقت) آرامش قرار دادى‏

بِهَا النُّورَ وَجَعَلْتَهُ نَهاراً، وَجَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً، وَخَلَقْتَ بِهَا

و نور و روشنى را بدان آفريدى و روزش قرار دادى و روز را هم (هنگام كار و) جنبش و مايه بينش قرار دادى و بدان‏

الشَّمْسَ وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِيآءً، وَخَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَجَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً،

خورشيد را آفريدى و خورشيد را نيز فروزان كردى، و بدان ماه را خلق كردى و آن‏را نور و روشنايى‏

وَخَلَقْتَ بِهَا الْكَواكِبَ وَجَعَلْتَها نُجُوماً وَبُرُوجاً وَمَصابيحَ وَزينَةً وَرُجُوماً،

قرارش دادى وبدان‏ستارگان‏راآفريدى‏وقرارشان دادى اخترانى‏تابناك‏وبرجهاوچراغهايى‏وزيوربخش‏آسمان‏ووسيله راندن‏

وَجَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَمَغارِبَ، وَجَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَمَجارِىَ، وَجَعَلْتَ لَها

(شياطين) و قرار دادى براى آنها خاورها و باخترها و نيز برايش طلوع‏گاهها و گردشگاهها مقرر ساختى و براى هريك از آنها

فَلَكاً وَمَسابِحَ، وَقَدَّرْتَها فِى السَّمآءِ مَنازِلَ فَاَحْسَنْتَ تَقْديرَها، وَصَوَّرْتَها

مدارحركت‏وشناگاهى‏قراردادى‏وروى‏اندازه‏هاى‏معين‏درآسمان‏منزلشان‏دادى و به خوبى اندازه گرفتى و صورتشان دادى و

فَاَحْسَنْتَ تَصْويرَها، وَاَحْصَيْتَها بِاَسْمآئِكَ اِحْصآءً، وَدَبَّرْتَها بِحِكْمَتِكَ‏

نيكو صورتشان دادى و آنها را بنامهاى خويش دقيقاً برشمردى و با حكمت خويش با كمال‏

تَدْبيراً، فَاَحْسَنْتَ تَدْبيرَها، وَسَخَّرْتَها بِسُلْطانِ اللَّيْلِ وَسُلْطانِ النَّهارِ،

تدبير اداره نمودى و به نيكى تدبير كردى و بوسيله تسلط شب و روز براى تنظيم‏

وَالسَّاعاتِ وَعَدَدَ السِّنينَ وَالْحِسابَ، وَجَعَلْتَ رُؤْيَتَها لِجَميعِ النَّاسِ‏

ساعتها و شماره سالها و برقرارى حساب تسخيرشان كردى و ديدنشان را بر همه مردم

مَرْئً واحِداً، وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذى‏ كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ، وَرَسُولَكَ‏

يكنواخت كردى و از تو مى‏خواهم خدايا به حق آن بزرگوارى و مجدت كه سخن گفتى بدان با بنده و فرستاده‏ات‏

مُوسَى بْنَ عِمْرانَ عَلَيْهِ السَّلامُ فِى الْمُقَدَّسينَ، فَوْقَ اِحْساسِ الْكَرُّوبينَ‏

موسى بن عمران عليه السلام در ميان قدسيان برتر از احساس كروبيان‏

فَوْقَ غَمآئِمِ النُّورِ، فَوْقَ تابُوتِ الشَّهادَةِ فى‏ عَمُودِ النَّارِ وَفى‏ طُورِ سَيْنآءَ،

بالاتر از ابرهاى نور و بالاتر از صندوق شهادت كه در ميان ستونى از آتش (بود) و هم در طور سيناء

وَفى‏ جَبَلِ حُوريثَ فِى الْوادِ الْمُقَدَّسِ، فِى الْبُقْعَةِ الْمُبارَكَةِ مِنْ جانِبِ‏

و در كوه حوريث در وادى مقدس در بقعه مبارك از جانب‏

الطُّورِ الْأَيْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ، وَفى‏ اَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ اياتٍ بَيِّناتٍ،

راست كوه طور از درخت و در سرزمين مصر با نُه معجزه آشكار (بمجد و بزرگواريت در)

وَيَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنى‏ اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ، وَفِى الْمُنْبَجِساتِ الَّتى‏ صَنَعْتَ بِهَا

روزى كه دريا را براى بنى‏اسرائيل شكافتى و نيز در (روز) چشمه‏هاى جوشيده و جارى (از سنگ)

الْعَجآئِبَ فى‏ بَحْرِ سُوفٍ، وَعَقَدْتَ مآءَ الْبَحْرِ فى‏ قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجارَةِ

كه از آن عجايبى ساختى در درياى سوف و در دل آن درياى عظيم آب آن دريا را مانند سنگ‏

وَجاوَزْتَ بِبَنى‏ اِسْرآئيلَ الْبَحْرَ، وَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنى‏ عَلَيْهِمْ بِما

منجمد كرده و بستى و بنى‏اسرائيل را از دريا عبور دادى و وعده نيكت را به خاطر

صَبَرُوا، وَاَوْرَثْتَهُمْ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَمَغارِبَهَا الَّتى‏ بارَكْتَ فيها لِلْعالَمينَ،

صبرى كه كردند بر ايشان تمام كردى و آنان‏را بر شرق و غرب سرزمينى كه براى جهانيان مبارك گردانده بودى‏

وَاَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ وَمَراكِبَهُ فِى الْيَمِّ، و بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الْأَعْظَمِ‏

وارث و مالك كردى و فرعون و سپاهيانش را با مركبهاشان در دريا غرق كردى و به حق نام بزرگ و اعظم و

الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، وَبِمَجْدِكَ الَّذى‏ تَجَلَّيْتَ بِهِ لِمُوسى‏ كَليمِكَ‏

عزيزتر و برتر و گرامى‏ترت سوگند و به حق آن مجد و بزرگيت كه بدان بر موسى كليم خود

عَلَيْهِ‏السَّلامُ فى‏طُورِ سَيْنآءَ، وَلِإِبْراهيمَ عَلَيْهِ‏السَّلامُ خَليلِكَ مِنْ قَبْلُ فى‏ مَسْجِدِ

عليه‏السلام در طور سيناء تجلى كردى و پيش از آن نيز براى ابراهيم عليه‏السلام خليل خود در مسجد

الْخَيْفِ، وَلِإِسْحقَ صَفِيِّكَ عَلَيْهِ السَّلامُ فى‏ بِئْرِ شِيَعٍ، وَلِيَعْقُوبَ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ‏

خيف (تجلى كردى) و براى اسحاق برگزيده‏ات عليه‏السلام در بئر شيع (تجلى كردى) و براى يعقوب پيامبرت عليه‏

السَّلامُ فى‏ بَيْتِ ايلٍ، وَاَوْفَيْتَ لِإِبْراهيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ بِميثاقِكَ، وَلِإِسْحقَ‏

السلام در بيت‏ايل (خانه خدا) تجلى كردى، (و به مجد و بزرگواريت كه) براى ابراهيم عليه السلام به پيمان خود وفا كردى و براى اسحاق‏

بِحَلْفِكَ وَلِيَعْقُوبَ بِشَهادَتِكَ، وَلِلْمُؤْمِنينَ بِوَعْدِكَ، وَلِلدَّاعينَ بِاَسْمآئِكَ‏

به سوگندت و براى يعقوب به گواهيت و براى مؤمنان به وعده‏ات و براى خوانندگان به نامهايت‏

فَاَجَبْتَ، وَبِمَجْدِكَ الَّذى‏ ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ‏عِمْرانَ عَلَيْهِ‏السَّلامُ عَلى‏ قُبَّةِ

كه اجابتشان كردى، و به همان مجد و بزرگيت كه براى موسى بن عمران عليه‏السلام در قبة الرمان

الرُّمَّانِ، وَبِاياتِكَ الَّتى‏ وَقَعَتْ عَلى‏ اَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَالْغَلَبَةِ،

(عبادتگاهش) آشكار گرديد و به آن معجزات و نشانه‏هايت كه واقع شد كه در سرزمين مصر با مجد و عزت و غلبه

بِاياتٍ عَزيزَةٍ، وَ بِسُلْطانِ الْقُوَّةِ وَبِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ، وَبِشَأْنِ الْكَلِمَةِ التَّآمَّةِ،

و به آن معجزات باشكوه و به آن تسلط نيرومند و قدرت با عزت و به مقام آن

وَبِكَلِماتِكَ الَّتى‏ تَفَضَّلْتَ بِها عَلى‏ اَهْلِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، وَاَهْلِ الدُّنْيا

كلمه كاملت و به حق آن كلماتى كه تفضل كردى بدآنها بر اهل آسمانها و زمين و اهل دنيا

وَاَهْلِ الْاخِرَةِ، وَبِرَحْمَتِكَ الَّتى‏ مَنَنْتَ بِها عَلى‏ جَميعِ خَلْقِكَ، وَبِاسْتِطاعَتِكَ‏

و آخرت و به آن رحمتت كه بدان بر همه مخلوقاتت مِنّت نهادى و به آن توانائيت كه‏

الَّتى‏ اَقَمْتَ بِها عَلَى الْعالَمينَ، وَ بِنُورِكَ الَّذى‏ قَدْ خَرَّمِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَيْنآءَ،

جهانيان را بدان برپاداشتى و بدان روشنى و نورت كه درافتاد از دهشت آن طور سيناء و

وَبِعِلْمِكَ وَجَلالِكَ وَكِبْرِيآئِكَ وَ عِزَّتِكَ وَجَبَرُوتِكَ الَّتى‏ لَمْ تَسْتَقِلَّهَا

بدان علم و جلال و بزرگوارى و عزت و جبروتت كه‏

الْأَرْضُ، وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّمواتُ، وَانْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَكْبَرُ، وَرَكَدَتْ لَهَا

زمين قدرت كشيدن آن را نداشت و آسمانها در برابرش به زانو درآمد و عمق اكبر زمين در مقابلش خود را واپس كشيد و

الْبِحارُ وَالْأَنْهارُ، وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ، وَسَكَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَناكِبِها،

درياها و نهرها از جنبش ايستاد و كوهها در برابرش فروتن گشت و زمين با همه‏

وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلائِقُ كُلُّها، وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّياحُ فى‏ جَرَيانِها، وَخَمَدَتْ‏

پست و بلنديهايش براى او ساكن شد و تمام مخلوقات در برابرش تسليم گرديدند و بادها بخاطر آن در جريان خود مضطرب گرديد

لَهَا النّيرانُ فى‏ اَوْطانِها، وَبِسُلْطانِكَ الَّذى‏ عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ

و آتشها بواسطه آن در جاهاى خود خاموش شد و به فرمانروايى مطلق (يا حجت و برهانت) كه به واسطه آن هميشه به پيروزى و غلبه‏

الدُّهُورِ، وَحُمِدْتَ بِهِ فِى السَّمواتِ وَالْأَرَضينَ، وَبِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ‏

معروف گشتى و بواسطه آن در آسمانها و زمينها ستايش شدى و به حق آن كلمه صدق و راستت‏

الَّتى‏ سَبَقَتْ لِأَبينا ادَمَ عَلَيْهِ السَّلامُ وَذُرِّيَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ، وَاَسْئَلُكَ‏

كه پيش از اين براى پدر ما آدم عليه‏السلام و فرزندانش به لطف و رحمت سبقت جست و مى‏خوانمت‏

بِكَلِمَتِكَ الَّتى‏ غَلَبَتْ كُلَّ شَىْ‏ءٍ، وَبِنُورِ وَجْهِكَ الَّذى‏ تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ‏

به حق آن گفتارت كه بر هر چيز غلبه كرده و به نور ذاتت كه بوسيله آن بر كوه تجلى‏

فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَخَرَّ مُوسى‏ صَعِقاً، وَبِمَجْدِكَ الَّذى‏ ظَهَرَ عَلى‏ طُورِ سَيْنآءَ،

فرمودى و آنرا از هم متلاشى ساختى و موسى مدهوش درافتاد و به مجد و بزرگواريت كه آشكار شد بر طور سيناء

فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَرَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرانَ، وَبِطَلْعَتِكَ فى‏ ساعيرَ

و بوسيله آن با بنده و پيامبرت موسى بن عمران تكلم كردى و به طلوع پرتوت در ساعير (جاى مناجات عيسى) و

وَظُهُورِكَ فى‏ جَبَلِ فارانَ بِرَبَواتِ الْمُقَدَّسينَ، وَجُنُودِ الْمَلائِكَةِ

به ظهورت در كوه فاران (جاى مناجات رسول خدا) در جايگاه مرتفع قدسيان و صفوف لشگر فرشتگان‏

الصَّآفّينَ، وَخُشُوعِ الْمَلائِكَةِ الْمُسَبِّحينَ، وَبِبَرَكاتِكَ الَّتى‏ بارَكْتَ فيها عَلى‏

و در ميان خشوع ملائكه تسبيح كننده و به حق آن بركاتت كه بركت دادى در آنها بر

اِبْراهيمَ خَليلِكَ عَلَيْهِ‏السَّلامُ فى‏ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَبارَكْتَ‏

ابراهيم خليلت عليه السلام‏در ميان امت محمد(ص) (بخاطر ارتباطى كه ميان رسول خدا(ص) و ابراهيم برقرار ساختى) و بركت دادى بر

لِإِسْحقَ صَفِيِّكَ فى‏ اُمَّةِ عيسى‏ عَلَيْهِمَا السَّلامُ، وَبارَكْتَ لِيَعْقُوبَ‏

اسحاق برگزيده‏ات در ميان امت عيسى عليهماالسلام و بركت دادى بر يعقوب‏

اِسْرآئيلِكَ فى‏اُمَّةِمُوسى‏ عَلَيْهِمَاالسَّلامُ، وَبارَكْتَ لِحَبيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ‏

اسرائيل در امت موسى عليهماالسلام و بركت دادى بر حبيبت محمد صلى الله‏

عَلَيْهِ‏وَآلِهِ فى‏ عِتْرَتِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَاُمَّتِهِ، اَللّهُمَّ وَكَما غِبْنا عَنْ ذلِكَ وَلَمْ نَشْهَدْهُ‏

عليه و آله در عترت و فرزندان و امتش خدايا چنانچه ما در آن جريانات نبوديم و آنها را مشاهده نكرده و نديده‏

وَآمَنَّا بِهِ وَلَمْ نَرَهُ صِدْقاً وَعَدْلاً، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ‏

از روى راستى و درستى بدان ايمان آورديم همانطور مى‏خواهيم درود فرستى بر محمد و آل محمد

تُبارِكَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَتَرَحَّمَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، كَاَفْضَلِ‏

و مبارك كنى بر محمد و آل محمد و رحمت فرست بر محمد و آل محمد مانند بهترين‏

ما صَلَّيْتَ وَبارَكْتَ وَتَرَحَّمْتَ عَلى‏ اِبْراهيمَ وَآلِ اِبْراهيمَ، اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ،

درود و بركت و رحمتى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى كه براستى تو ستوده و بزرگوارى‏

فَعَّالٌ لِما تُريدُ، وَاَنْتَ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ. [شَهيدٌ]پس حاجات خود را ذكر مى‏كنى و

و هر چه بخواهى انجام دهى و تو بر هر چيز توانايى * * * * * * * * * * * * * * * * * *

مى‏گوئى: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ، وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتى‏ لا يَعْلَمُ تَفْسيرَها

* * * خدايا به حق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداند تفسيرش

وَلا يَعْلَمُ باطِنَها غَيْرُكَ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَافْعَلْ بى‏ ما اَنْتَ‏

را و نداند باطن آنها را كسى جز تو درود فرست بر محمد و آل محمد و بجاى آر درباره من آنچه را تو

اَهْلُهُ، وَلا تَفْعَلْ بى‏ ما اَنَا اَهْلُهُ، وَاغْفِرْ لى‏ مِنْ ذُنُوبى‏ ما تَقَدَّمَ مِنْها

شايسته آنى و انجام مده درباره من آنچه من سزاوار آنم و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه‏

وَما تَأَخَّرَ، وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ، وَاكْفِنى‏ مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ، وَجارِ

پس از اين سر زند و وسعت ده بر من از روزى حلالت و مرا از زحمت و شر انسان بد و همسايه‏

سَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ وَسُلْطانِ، سَوْءٍ اِنَّكَ عَلى‏ ما تَشآءُ قَديرٌ، وَبِكُلِّشَىْ‏ءٍ

بد و رفيق بد و سلطان بد كفايت فرما كه تو بر هر چيز توانايى و به هر چيز

عَليمٌ، آمينَ رَبَّ الْعالَمينَ. مؤلف گويد: كه در بعض نسخ است بعد از وَاَنْتَ عَلى‏ كُلِ‏

دانايى اجابت فرما اى پروردگار جهانيان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * و تو بر هر

شَىْ‏ءٍ قَديرٌ، كه هر حاجت دارى ذكر كن و بگو: يا اَللَّهُ يا حَنَّانُ يا مَنَّانُ،

چيز قادرى * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى خدا اى مهر پيشه و اى نعمت بخش‏

يا بَديعَ السَّمواتِ وَالأَرضِ، يا ذَاالْجَلالِ وَالإِكْرامِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ،

اى پديد آورنده آسمانها و زمين اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان‏

اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ تا آخر. و علامه مجلسى از مصباح سيّد بن باقى نقل كرده كه بعد از دعاى‏

خدايا به حق اين دعا * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سمات اين دعا را بخواند: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ وَبِحَقِّ هذِهِ الْأَسْمآءِ الَّتى‏ لايَعْلَمُ‏

* * * * * * * * خدايا بحق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نداند

تَفْسيرَها، وَلا تَأْويلَها وَلا باطِنَها وَلا ظاهِرَها غَيْرُكَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏

تفسيرش را و نه تأويلش را و نه باطنش را و نه ظاهرش را كسى جز تو (از تو مى‏خواهم) كه درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَرْزُقَنى‏ خَيْرَالدُّنْيا وَالْأخِرَةِ. پس حاجت خود را بطلبد و بگويد:

محمد و آل محمد و اينكه روزى من گردانى خير دنيا و آخرت را* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وَافْعَلْ بى‏ ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَلا تَفْعَلْ بى‏ ما اَنَا اَهْلُهُ، وَاْنتَقِمْ لى‏ مِنْ فُلانِ‏

و انجام ده درباره من آنچه را تو شايسته آنى و مكن با من آنچه را من سزاوار آنم و براى من از فلان‏

بْنِ فُلانٍ. و نام دشمن را بگويد: وَاغْفِرْ لى‏ مِنْ ذُنُوبى‏ ما تَقَدَّمَ مِنْها وَما تَأَخَّرَ،

پسر فلان انتقام بگير * * * * * * * * * و بيامرز گناهانم را آنچه گذشته و آنچه از اين پس سرزند

وَلِوالِدَىَّ وَلِجَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، وَوَسِّعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ،

و بيامرز پدر و مادرم را و همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه را و وسعت ده بر من از روزى حلالت‏

وَاكْفِنى‏ مَؤُنَةَ اِنْسانِ سَوْءٍ وَجارِ سَوْءٍ، وَسُلْطانِ سَوْءٍ وَقَرينِ سَوْءٍ، وَيَوْمِ‏

و مرا از زحمت و شرّ انسان بد و همسايه بد و سلطان بد و رفيق بد و روز

سَوْءٍ وَساعَةِ سَوْءٍ، وَانْتَقِمْ لى‏ مِمَّنْ يَكيدُنى‏ وَمِمَّنْ يَبْغى‏ عَلَىَّ، وَيُريدُ بى‏

بد و ساعت بد كفايت فرما و از كسى كه به من نيرنگ زند و بر من ستم كند و قصد ظلم به من

وَبِاَهْلى‏ وَاَوْلادى‏، وَاِخْوانى‏ وَجيرانى‏ وَقَراباتى‏ مِنَ الْمُؤْمِنينَ‏

و به خاندان و فرزندان و همسايگان و نزديكان من از مردان مؤمن و

وَالْمُؤْمِناتِ ظُلْماً، اِنَّكَ عَلى‏ ما تَشآءُ قَديرٌ، وَبِكُلِّ شَىْ‏ءٍ عَليمٌ، آمينَ رَبَ‏

زنان مؤمنه را دارد انتقام مرا بگير كه تو بر هر چه بخواهى توانايى و به هر چيز دانايى اجابت فرما اى پروردگار

الْعالَمينَ، پس بگويد: اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الدُّعآءِ تَفَضَّلْ عَلى‏ فُقَرآءِ الْمُؤْمِنينَ‏

جهانيان * * * * * * * خدايا به حق اين دعاء بر (همه اهل ايمان) تفضل كن (امّا) بر فقراى مؤمنين‏

وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنى‏ وَالثَّرْوَةِ، وَعَلى‏ مَرْضَى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ‏

و مؤمنات به ثروت و توانگرى و بر بيماران از مؤمنين و مؤمنات‏

بِالشِّفآءِ وَالصِّحَةِ، وَعَلى‏ اَحْيآءِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِاللُّطْفِ وَالْكَرامَةِ،

به شفاء و تندرستى و بر زندگان مؤمنين و مؤمنات به لطف و بزرگوارى‏

وَعَلى‏ اَمْواتِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ، وَعَلى‏ مُسافِرِى‏

و بر مردگان مؤمنين و مؤمنات به آمرزش و رحمت و بر مسافرين‏

الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلى‏ اَوْطانِهِمْ سالِمينَ غانِمينَ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ‏

مؤمنين و مؤمنات به بازگشتن بسوى وطنهاى خويش به سلامتى و بهره‏مندى به رحمتت اى مهربانترين‏

الرَّاحِمينَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى‏ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ، وَعِتْرَتِهِ الطَّاهِرينَ،

مهربانان و درود فرستد خداوند بر آقاى ما محمد خاتم پيمبران و عترت پاكيزه‏اش

وَسَلَّمَ‏تَسْليماًكَثيراًوشيخ‏بن‏فهدگفته‏كه‏مستحبّ‏است‏بعدازدعاءسمات‏بگوئى:

دسته بندی: ادعیه

برنامه های هیئت

تفسیر روز

سوره بقره آیه 234-237

1402/4/16

تفسیر قطره ای قرآن

وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا ۖ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (234) ترجمه : و مردانی که بمیرند و زنا...


205 بازدید

حدیث روز

مَنْ‏ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِي‏ بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ.


كسى كه عمه ام را در قم زيارت كند پاداش او بهشت است.

امام جواد (علیه السلام)

قاسمیه در شبکه های اجتماعی