توسط: حامد سلیمان پور
956 بازدید
1396/3/5
ساعت:00:00
بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم در آغاز سوره، رمز آن است كه مطالب سوره، از مبدأ حقّ و مظهر رحمت نازل شده است1
2 بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم» در آغاز كتاب، يعنى هدايت تنها با استعانت از او محقّق مى شود.
(1) شايد معناى اينكه مى گويند: تمام قرآن در سوره حمد، و تمام سوره حمد در بسم اللَّه، و تمام بسم اللَّه در حرف (باء) خلاصه مى شود، اين باشد كه آفرينش هستى و هدايت آن، همه با استمداد از اوست. چنانكه رسالت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نيز با نام او آغاز گرديد. اقرأ باسم ربّك
3 بسم اللَّه كلامى كه سخن خدا با مردم وسخن مردم با خدا، با آن شروع مى شود.
4 رحمت الهى همچون ذات او ابدى و هميشگى است. «اللَّه الرّحمن الرّحيم»
5 بيان رحمت الهى در قالب هاى گوناگون، نشانه ى اصرار بر رحمت است. هم قالب «رحمن»، هم قالب «رحيم»
6 شايد آوردن كلمه رحمن و رحيم در آغاز كتاب، نشانه اين باشد كه قرآن جلوه اى از رحمت الهى است، همانگونه كه اصل آفرينش و بعثت جلوه لطف ورحمت اوست.
-----------
«رحمت گستردۀ الهي»
خدایى که به او ایمان داریم، مظهر مهر، محبّت، بخشش و آمرزش است. نمونههاىِ رحمت و محبّت او را در نعمتهاى فراوانى که براى ما آفریده است، مىبینیم. گُلهاى زیبا و خوشبو، میوههاى خوشطعم و خوشمزه، خوردنىهاى لذیذ و پرانرژى، پوشیدنىهاى رنگارنگ و متنوع، همه و همه، هدیههاى خداوند به ماست. مِهر مادر به فرزند را او در دل و جانِ مادران قرار داده و خود از هر مادرى مهربانتر است. قهر و عذاب او نیز برای تنبیه و توجّه بندگان گنهکار است، نه آنکه از روى کینه و ظلم باشد. لذا اگر با توبه، گذشته را جبران کنیم، خطاىِ ما را مىپوشاند و گناهانمان را مىبخشد.
از اين آيه مىآموزيم:
خداوند، موجودات را با رحمت و محبّت خود تربيت مىكند؛ زيرا قبل از «رَبِّ العالَمين» و بعد از آن، خود را «اَلرَّحمنِ الرَّحيم» معرفى كرده است. يعنى تربيت، با رحمت و بخشايش آغاز میشود و بهپایان مىرسد. اگر معلّمان و مربّيانِ جامعه نیز بخواهند موفق باشند، بايد براساس محبت و دلسوزى عمل كنند.
دسته بندی: تفسیر قرآن سوره حمد
سوره بقره آیه 254-251
1402/7/20
تفسیر قطره ای قرآنفَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾ ترجمه : پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و...
وَ صَلَاةٌ فِی شُغُلٍ وَ صَبْرٌ فِی شِدَّةٍ
{مؤمن} در عین اشتغال و گرفتاری نمازگزار است.