توسط: حامد سلیمان پور
807 بازدید
1396/11/4
ساعت:20:30
واگر در آنچه بر بنده ى خود نازل كردهايم، شكّ داريد، اگر راست مىگوييد يك سوره همانند آن را بياوريد و گواهان خود را غير از خداوند بر اين كار دعوت كنيد. «23»
نكته ها:
اين آيه، معجزه بودن قرآن را مطرح مىكند. پيامبران، يك دعوت دارند كه هدايت به سوى خداست و با استدلال و موعظه و جدال نيكو انجام مىدهند و يك ادّعا دارند كه از سوى خدا براى هدايت مردم آمده اند وبراى آن معجزه مى آورند. پس معجزه براى اثبات ادّعاى پيامبر است، نه دعوت او.
خداوند در قرآن، بارها مخالفان اسلام را دعوت به مبارزه كرده است، كه اگر شما اين كتاب را از سوى خدا نمى دانيد و ساخته و پرداخته دست بشر مى دانيد، بجاى اين همه جنگ ومبارزه، كتابى مثل قرآن بياوريد تا صداى اسلام خاموش شود!
خداوند براى اثبات حقّانيت پيامبر و كتاب خود، از يك سو مخالفان را تحريك و از سوى ديگر به آنان تخفيف داده است. يكجا فرموده: «فَأْتُوا بِكِتابٍ» كتابى مثل قرآن بياوريد.
و در جاى ديگر: «فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ» ده سوره و در جاى ديگر مى فرمايد: «فاتوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ» يك سوره. به علاوه مى گويد: براى اين كار مىتوانيد از تمام قدرتها و ياران و همفكران خود در سراسر جهان دعوت كنيد.
تقسيم بندى قرآن و نامگذارى هر بخش به نام سوره، در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله و از جانب خداوند بوده است. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ»
قرآن در ستايش انبيا، يا بعد از كلمه «عبدنا» و يا قبل از كلمه «عبد» نام آنان را مى برد؛ «عَبْدَنا أَيُّوبَ»، «إِبْراهِيمَ ...* كل من عبادنا» ولى درباره پيامبر اسلام تنها كلمه «عبد» بدون ذكر نام را بكار مى برد شايد اشاره به اين است كه عبد مطلق، محمّد صلى الله عليه و آله است.
پيام ها:
1- بايد از فكر و دل افراد شكّ زدايى صورت گيرد به خصوص در مسائل اعتقادى. «إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ»
2- شرط دريافت وحى، بندگى خداست «نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا»
3- قرآن، كتاب استدلال و احتجاج است و راهى براى وسوسه و شكّ باقى نمىگذارد. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ»
4- انبيا بايد معجزه داشته باشند و قرآن معجزه ى رسول اكرم صلى الله عليه و آله است. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ»
5- دين جاويد، معجزه ى جاويد مى خواهد تا هر انسانى در هر زمان و مكانى، اگر دچار ترديد و شكّ شد، بتواند خود آزمايش كند. «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ»
6- بر حقّانيت قرآن به قدرى يقين داريم كه اگر مخالفان، يك سوره مثل قرآن نيز آوردند به جاى تمام قرآن مىپذيريم. «بِسُورَةٍ»
------------------
حضرت امام حسن عسکری (ع) فرمودند: هنگامی که کفرپیشگان آشکارا پیامبری محمد (ص) و منافقان کلام محمد (ص) را درباره برادرش (ع) نمی پذیرفتند و وقتی که معجزات محمد (ص) را دیدند آنان سرکش تر شدند و بیشتر گردن کشی کردند، خداوند فرمود: تاجایی که انکار می کنید محمد (ص) رسول خداست و آنچه بر او نازل شده کلام من است حال آنکه نشانه های شگفت انگیزی در اثبات امر او برایتان نمایان ساخته ام، نشانه هایی چون ابری که در سفرهایش بر او سایه می افکند یا اجسام بی جان همچون کوها و صخره ها و درختان که بر او درود می فرستند یا مصون ماندن او از شر کسانی که قصد جان او را کرده اند و... ای گروه قریش و یهود و ای گروه دشمنان که اسلام آورده اید اما از آن سرباز زدید و ای گروه فصیحان و بلیغان و سخنرانان سوره ای مانند محمد (ص) مردی که درس نخوانده و... از آنچه در وطن بود و در سفر، باخبر بودید و چهل سال بر او گذشت و سپس به ناگاه صاحب کامل ترین دانش ها از دانش اولین انسان ها تا دانش آخرین آنها شد. حال که در این آیات شک دارید همچون این مرد همانند این کلام را بیاورید تا ثابت شود که چنان که می پندارید دروغ می گوید .... تفسیر برهان ج 2 ص 230
دسته بندی: تفسیر قرآن سوره بقره
سوره بقره آیه 254-251
1402/7/20
تفسیر قطره ای قرآنفَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾ ترجمه : پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و...
مَنْ أصْغی إلی ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَاللّهَ، وَإنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبلیس فَقَدْ عَبَدَ إبلیسَ.
هر کس به سخنان کسی علاقمند و متمایل باشد، بنده اوست، پس چنان چه سخنور برای خدا و از احکام و معارف خدا سخن بگوید، بنده خداست، و اگر از زبان شیطان و هوی و هوس و مادیات سخن بگوید، بنده شیطان خواهد بود.