توسط: حامد سلیمان پور
534 بازدید
1396/10/16
ساعت:20:30
«13» وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ
وچون به آنان گفته شود، شما نيز همانگونه كه (ساير) مردم ايمان آوردهاند ايمان آوريد، (آنها با تكبّر وغرور) گويند: آيا ما نيز همانند سادهانديشان و سبك مغزان، ايمان بياوريم؟! آگاه باشيد! آنان خود بىخردند، ولى نمىدانند.
پيامها:
1- ارشاد و دعوت اولياى خدا، در منافقان بى اثر است. «قِيلَ ... أَ نُؤْمِنُ»
2- منافقان، روحيّه امتياز طلبى و خود برتربينى دارند. «أَ نُؤْمِنُ»
3- تحقير مؤمنان، از شيوههاى منافقان است. «كَما آمَنَ السُّفَهاءُ»
(ايمان داشتن و تسليم خدا بودن، در نظر منافقان سبك مغزى است.)
4- مسلمانان بايد هوشيار باشند تا فريب ظواهر را نخورند. «أَلا»
5- در فرهنگ قرآن، تسليم حقّ نشدن، سفاهت است. «إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ»
6- بايد غرور متكبرانه منافق، شكسته وبا آن مقابله شود. «إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ»
7- افشاى چهره دروغين منافق، براى جامعه اسلامى ضرورى است. «هُمُ السُّفَهاءُ»
8- بدتر و دردآورتر از هر دردى، جهل به آن درد است. «لكِنْ لا يَعْلَمُونَ»
---------------------
حضرت امام موسی کاظم (ع) فرمود: «واذا قیل» درباره کسانی است که بیعت شکستند. نیکان مومنان همچون سلمان و مقداد و ابوذر و عمار به آنها گفتند: «آمنوا» به رسول خدا (ص) و علی (ع) که حضرت وی را برجایگاه خویش نهاد و مقام خویش به او بخشید و تمامی بهره دین و دنیارا در گرو و قرار داد پس در ظاهر و باطن خود به این پیامبر ایمان بیاورید و بر این امر گردن نهید.
«قالوا» : در جواب نزد هر کس که می رسیدند البته نه در نزد مومنان بلکه نزد دیگر منافقان این چنین می گفتند: «أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ»
و منظورشان سلمان و یاران او بود چرا که ایشان خالصانه دل به علی بسته بودند و گوش به فرمان او بودند. و آشکارا او را دوست داشتند و با بدخواهانش دشمنی می کردند. .....
از این رو منظور منافقان این بود که چون سلمان و یارانش به مخالفت با دشمنان محمد (ص) پرداختند نادان و کم خردند. خداوند عزوجل فرمود: «أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ» سبک مغزان که در کار محمد (ص ) به دیده حق نمی نکزند تا پیامبری او را درک کنند و دریابند که به راستی و برحق خیر دنیا و دین را در گرو علی (ع) نهاده است. آنان چون در نشانه های آشکار خداوند نمی اندیشند نادان می مانند....
-----------
تفسیر برهان ج 2 ص 212
دسته بندی: تفسیر قرآن سوره بقره
سوره بقره آیه 254-251
1402/7/20
تفسیر قطره ای قرآنفَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾ ترجمه : پس آنان را به اذن خدا شكست دادند و...
مَنْ أصْغی إلی ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَاللّهَ، وَإنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبلیس فَقَدْ عَبَدَ إبلیسَ.
هر کس به سخنان کسی علاقمند و متمایل باشد، بنده اوست، پس چنان چه سخنور برای خدا و از احکام و معارف خدا سخن بگوید، بنده خداست، و اگر از زبان شیطان و هوی و هوس و مادیات سخن بگوید، بنده شیطان خواهد بود.